از زیارت عاشورا تا سرود پایانی...
سلام، شاید براتون سؤال شده باشه: توی مراسم عزاداری مدرسه تربیت حسینی چی می گذره که بچه ها این جور با عشق و علاقه و شور و حرارت بر سر و سینه می زنند؟
دلیل اولش پاکی و معصومیت بچه هاست که هیچ نظیری نمیشه براش پیدا کرد!
دوم اینکه سعی کردیم نظم بدیم به برنامه. چه طور؟
اول اینکه سعی شده، فضاسازی خوبی انجام بشه.
دوم اینکه با پهن کردن سجاده، همه بچه ها خیلی زود جای خودشون رو پیدا میکنن.
سومین دلیل هم اینکه معلم ها از ابتدای برنامه در کنار بچه ها هستند.
البته استفاده از خادم الحسین اونم از بین خود بچه ها، اجرای برنامه توسط اون بچه هایی که توانایی اجرا رو دارند و همچنین توزیع مهر و زیارت عاشورا و پیشونی بند هم بی تأثیر نیست.
در مورد مراسم هم باید بگم:
مراسم با قرائت زیارت عاشورا شروع میشه. بعدش چند تا شعار حماسی و بعد، نوبت به معلم ها می رسه و هر روز یه نفر از این عزیزان که انصافا توانمند هم هستند عهده دار اجرای برنامه ان. معرفی اصحاب عاشورایی با توجه به سبک زندگی حسینی در قالب داستان و نمایش و سرود محتوا و روش اجرای معلم هاست.
پایان بخش برنامه هم سینه زنی و خوندن سرود پایانیه و بعد از اون بچه ها با نظم از هیئت خارج میشن و با کمک خودشون کار پذیرایی انجام میشه.
